Vorige week heb ik stilgestaan bij de IJzeren Wet van Michels, die zegt dat elke democratie zich ontwikkelt tot een oligarchie, waarbij de macht in handen komt van een elitair groepje. J.A.A. van Doorn heeft getracht om het begrip ‘oligarchisering’ te operationaliseren door bestudering van het China van Mao aan de hand van de eerdergenoemde

Wanneer je vanachter ‘de sluier van onwetendheid’ (Rawls) moet kiezen voor een wenselijk politiek stelsel, dan gaat – gelet op de wens tot maximale vrijheid – de voorkeur uit naar een democratisch stelsel. Een stelsel waarbij je de vrijheid hebt om je eigen keuzes te maken. In een complexe maatschappij, waarin wij ons bevinden, betekent

Ik heb je vorige week gevraagd om eens na te denken over de vraag hoe we een rechtvaardig politiek stelsel kunnen creëren. Ik heb daartoe Een theorie van rechtvaardigheid van John Rawls geïntroduceerd. Rawls adviseert om vanuit de originele positie (achter de sluier van onwetendheid) naar het vraagstuk te kijken en daarbij uit te gaan van een persoon die zich in

Vorige week heb ik een aantal sociaal-contract-denkers geïntroduceerd; de opvattingen van Jean Jacques Rousseau worden vandaag de dag nog steeds (algemeen) onderschreven. Ook na hem hebben we nog politiek filosofen gekend die met dit vraagstuk in de weer zijn geweest, zoals Immanuel Kant (1724 – 1804) en Karl Marx (1818 – 1883). Aan dit rijtje

Ik had het vorige week over het fundament van een politiek systeem, namelijk dat dit ‘volkssoevereiniteit’ is. Hoe verhoudt dat fundament zich tot het bouwwerk dat we erop gaan plaatsen? Welke relatie bestaat er tussen het volk en het politieke systeem? Om dit te duiden kijk ik eerst naar de betekenis van het begrip ‘volkssoevereiniteit’.