In NRC van zaterdag 20 februari stond een prachtig essay van de hand van Marc Chavannes over wat een sterke overheid is en dat verschillende politieke partijen daar een andere invulling aan geven. Hij sluit het essay af met de volgende alinea:  Herover de overheid als openbaar plein waarop tegengestelde visies leiden tot een gemeenschappelijke

Ik was deze week toch wel geschokt over een bericht in de media. Nee, ik heb het dan niet over de strapatsen van Dion Graus, want die verbazen me al niet meer; noch diens reactie dat het allemaal privé is, noch de reactie van zijn partijleider die zich laatdunkend uitlaat over de boodschapper. We hebben

De verkiezing voor de Tweede Kamer nadert met rasse schreden. Tot 28 december vorig jaar konden partijen zich registeren; dat hebben in totaal 89 politieke clubs gedaan, een nieuw record. Ze zullen uiteindelijk lang niet allemaal meedoen, maar toch. Ik snap nooit goed wat mensen bezielt om de zoveelste politieke partij op te richten. Volgens

Een kop van de nieuwsbrief van NRC De Haagse stemming luidde: ‘Een half uurtje is genoeg voor draai van Jetten’. Daar heb ik moeite mee, met het woordje ‘draai’. Dat is al in zwang sinds Balkenende in 2006 tijdens een debat op Radio 1 Wouter Bos verweet te draaien. Het woord kent vanaf die tijd