Ik heb afgelopen week een video opgenomen voor de Basiscursus Samenlevingsbeleid waarin ik aan de hand van de Theorie van het Communicatieve Handelen van Jürgen Habermas uitleg dat je de leefwereld kunt verdelen in een objectieve wereld (feiten), een subjectieve wereld (normen) en een innerlijke wereld (authenticiteit). Het gaat daarbij achtereenvolgens over waarheid, juistheid en waarachtigheid. In

De boeiende reacties afgelopen weken over gelijk hebben en gelijk krijgen wil ik afronden met een reactie van Hay die de terechte suggestie doet om in dit verband niet te spreken over ‘discussie’, maar over ‘dialoog’:  Tijdens de dialoog ontstaat vaker en vanzelfsprekend de zogenaamde derde dimensie, de synergie. Hiermee telt ieders inbreng op en

Ik heb het vorige week gehad over ‘gelijk hebben’ en ‘gelijk krijgen’. Dat ik onder invloed van de toespraak van de koning op 4 mei anders tegen deze begrippen aan ben gaan kijken. Namelijk dat ik me niet wil beperken tot ‘gelijk hebben’, maar me ook moet inspannen om ‘gelijk te krijgen’. Ik heb daar

Ik waardeer het enorm wanneer ik reacties krijg op mijn berichten, zoals deze week van Geert. Dan moet ik gaan nadenken of ik het gelijk wel aan mijn zijde heb. Of dat ik mijn mening moet bijstellen of misschien mijn gedachten beter moet verwoorden. Hoe dan ook, ik moet ervoor zorgen dat ik gelijk heb.

Na enkele afwijkende berichten de afgelopen weken pak ik nu de draad van de spelregels weer op; tijd voor spelregel 14, die ik al als afspraak heb verwerkt in het boekje Lokale overheid vernieuwd, maar ik zal hem hier nader toelichten. Spelregel 14 luidt als volgt: Politieke partijen vormen de trait d’union tussen de samenleving en