Je kunt pas aan iets aan nieuws beginnen als je daar ruimte voor creëert en dat kan pas wanneer je iets ouds achter je hebt gelaten.
Het simpele feit dat 31-12-2020 om middernacht overgaat in 01-01-2021 heeft eigenlijk geen betekenis en toch blikken we hoopvol vooruit naar het nieuwe jaar zonder dat we strepen zetten door dat wat het oude jaar zo kenmerkte.
Ik had graag gezien dat het Kabinet daar invulling aan had gegeven door collectief op te stappen. Niet vanwege dat blote feit, maar vanwege de politieke betekenis de je daaraan kunt toekennen. Volgens mij zou zingeving aan deze politieke daad ongekend groot zijn geweest.
Het begin van het opruimen van de troep die is gemaakt om vervolgens te beginnen aan iets nieuws. En niet proberen om de troep om te buigen naar iets beters, dat levert geheid nog meer ellende op.
Maar het kalenderjaar is niet maatgevend, dus is er nog van alles mogelijk. Het Kabinet gaat zich beraden over te zetten politieke stappen. Binnen de Partij van de Arbeid wordt nagedacht over de positie van Lodewijk Asscher en dat stemt mij tot tevredenheid.
In het bericht van ruim een maand geleden meldde ik dat er wat mij betreft een Kabinet Rutte noch een Kabinet Asscher na de verkiezingen tot stand mag komen.
Naar aanleiding daarvan fluisterde Ruud mij in dat hij het daarmee eens was, met dien verstande dat Asscher wel in de Tweede Kamer zou kunnen plaatsnemen en die positie zou moeten gebruiken om herstelwerkzaamheden te verrichten.
Geen onaardige gedachte. Ik vind sowieso dat uitsluitend en alleen die politici, die een plek in de Tweede Kamer ambiëren, op de verkiezingslijst mogen staan; dat geldt zeker voor een lijsttrekker die alleen een gedaantewisseling naar fractievoorzitter mag ondergaan.
En er is inderdaad een heleboel herstelwerk. Asscher kan zich revancheren door vanuit de Tweede Kamer aan de slag te gaan met – om te beginnen – een scherpe analyse te maken, zoals ik vorige week berichtte, daarbij geholpen door het nog te verschijnen rapport van de Tijdelijke commissie Uitvoeringsorganisatie.
Maar ik twijfel nog. Einstein heeft ooit gezegd dat je een probleem niet kun oplossen met dezelfde denkwijze die het heeft veroorzaakt. Dus kan Asscher dat wel? Dan zal het een andere Asscher moeten zijn.
Ik probeer me dat te verbeelden. Het blauwe jasje uit, de rode stropdas af, de mouwen van zijn witte overhemd opgestroopt, tussen de mensen, spugend in zijn handen en aan de slag. Ik kan er niets aan doen, maar dan dringt het beeld van Jan Schaefer zich bij mij op, maar dan met de kop van Lodewijk.
Zou Asscher zich zo kunnen presenteren? De ideale gelegenheid daarvoor is het verkiezingscongres van de PvdA op zaterdag 16 januari 2021; dan wordt de kandidatenlijst van vastgesteld.
Ik ben benieuwd naar de speech van Lodewijk:
‘Partijgenoten, ik dank jullie voor het gestelde vertrouwen. Ik zal leidinggeven aan de partij vanuit de Tweede Kamer en daarmee leg ik mijn ambitie om toe te treden tot het Kabinet als premier, want we worden de grootste (applaus), naast me neer. Er wacht ons een grote opgave om het geschonden vertrouwen weer terug te winnen. Ik heb voor mijn aandeel in die schending al mijn excuses aangeboden en onderstreep dat hier nog een keer. Maar we moeten vooruit; het is de Tweede Kamer die hiertoe het initiatief moet nemen en daar wil ik als leider van de grootste coalitiepartij (weer applaus) een betekenisvolle bijdrage aan leveren’.
Peter Hovens
Coöperatie SamenWereld
Wil je elke zondagavond een bericht ontvangen via e-mail, meld je daar dan voor aan!
Als Asscher deze strategei omhelst en Arib naar voren schuift als eerste vrouwelijke premier is er hoop voor de sociaal-democratie!
Beste Peter, dan is vervolgens inderdaad de vraag aan de orde “Wie wordt de premier?”. Arib zou kunnen, maar dan verliezen we haar als voorzitter van de TK; dat zou dan heel spijtig zijn, zeker omdat de Tweede Kamer belangrijker is dan de regering (althans zo zou het moeten zijn).